In het pand van de ASRE aan het Amsterdamse IJ is het ongewoon stil. Online is de drukte echter groter dan ooit tevoren, constateert programmamanager Executive Education Peter Tempelman.
Terwijl de corona-stop de vierde week ingaat en de praktijk van de ‘back office’ naar online is verhuisd, lijkt het bij de ASRE drukker dan ooit. Die drukte zit hem vooral in de gevolgen van alweer een persconferentie van Mark Rutte – nog langer afstand van elkaar houden dan verwacht, alleen je huis uit als het echt niet anders kan. Opleidingen waarvan we dachten dat ze voor de zomer nog aangeboden konden worden verhuizen naar het najaar – met alle planningsperikelen die daarbij horen.
Kristallen bol
Omplannen van de opleidingen dan maar weer. Om de ASRE-docenten toch weer eens te spreken bel ik ze op met de vraag of ze hun college op een ander moment (lees: na de zomer) kunnen geven. Dat levert gevarieerde gesprekjes op. Kort en zakelijk, want ‘zo meteen weer een call’ tot een inhoudelijk gesprek over hoe dit het onderwijs in het algemeen en bij de ASRE in het bijzonder zal beïnvloeden. We kennen de Crystal Ball bij de ASRE als een simulatietechniek, een kristallen bol om in de toekomst van onderwijs te kijken hebben we (nog) niet.
Duidelijk is wel dat een deel van het onderwijs bij de ASRE ook in digitale vorm aangeboden kan en zal worden. Er zitten duidelijke voordelen aan. Mijn collega’s bij de masteropleidingen hebben dit in recordtempo opgepakt. En sinds 3,5 jaar biedt de ASRE met succes blended courses aan. Maar in de gesprekken die ik met enkele docenten voerde en de uitspraak die ik tegen kwam in een MOOC die ik zelf momenteel volg, blijkt dat om iets te leren persoonlijk contact, de praktijkervaring, het ondergaan een belangrijke rol speelt.
Praktijkcasus dwingt tot samenwerken
Dat laatste komt bij de korte opleidingen tot uiting in de praktijkcasus die onderdeel in elke opleiding is. De theoretische kennis uit de colleges wordt in de praktijk toegepast. Die kennis wordt daarmee verdiept en blijft beter hangen. Daarnaast houden de discussie over de casus de deelnemers aan de opleiding scherp. De eigen inbreng moet goed onderbouwd worden, maar creatieve invalshoeken die anderen inbrengen geven nieuwe perspectieven op een situatie. Een derde, belangrijk punt is dat de praktijkcasus dwingt tot samenwerking. In repetitief en voorspelbaar werk legt de mens het af tegen robots en computers, maar in samenwerking en creativiteit zijn wij als mens uniek.
Corona heeft de digitalisering van onderwijs in een stroomversnelling gebracht. De uitdaging is nu om de juiste balans te vinden tussen het digitaal overbrengen van theorie en het toepassen daarvan in praktijksituaties waarin de vastgoedprofessional het verschil kan maken.
Auteur
Peter Tempelman is programmamanager Executive Education bij de Amsterdam School of Real Estate (ASRE)